مرغها در بین طیور به میزان ویتامین کمی نیاز دارند. اما همین میزان کم برای حفظ سلامت و تضمین رشد آنها یک مسئله کاملا ضروری به شمار میرود. ویتامینها برای ساختن سلولهای مختلف در بدن نقش بسیار اساسی ایفا میکنند. در صورت کمبود آنها بیماریهای مختلفی ممکن است برای مرغها به وجود میآید و احتمال تلف شدن آنها نیز وجود دارد. در ادامه در خصوص ویتامین های مورد نیاز مرغ و زمان مناسب استفاده از آنها مطالبی را ارائه خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید: غذای مرغ تخمگذار چیست؟!
ویتامین های مورد نیاز مرغ
عمده ویتامینهایی که باید به مرغها تا اتمام زمان پرورش داده شود، عبارتند از: ویتامینهای A، D، E، K، گروه C و گروه B. این ویتامینها در دو دسته تقسیمبندی میشوند؛ برخی از آنها محلول در آب هستند و برخی دیگر محلول در چربی. نکته بسیار مهم در استفاده از ویتامینها در تغذیه مرغها آن است که باید از هفته دوم وارد برنامه غذایی آنها شود. در این بخش به معرفی نیاز مرغها به ویتامینها میپردازیم و همچنین عوارضی را که ممکن است در اثر کمبود این ویتامینها رخ دهد را شرح میدهیم.
ویتامین A
موادی که در تغذیه مرغها استفاده میشوند و دارای ویتامین A یا رتینول هستند، عبارتند از: پودر یونجه، ذرت زرد، گلوتن ذرت و برگها سبز. در تغذیه مرغها به ازای هر یک کیلوگرم جیره غذایی، باید معادل IU 5850 از ویتامین A وجود داشته باشد. IU به معنی International Unit یا واحد بین المللی است. برای ویتامین A هر یک واحد IU معادل 0.3 میکروگرم رتینول است. کمبود این ویتامین فرآیند رشد مرغها را با کندی مواجه میکند و باعث عدم تعادل در ناحیه سر و گردن مرغ میشود.
ویتامین E
یکی دیگر از ویتامین های مورد نیاز مرغ ، ویتامین E یا آلفاتوکوفرول است. نقش عمده ویتامین E در بدن مرغها آن است که به صورت آنتیاکسیدان طبیعی عمل میکند. این مسئله تضمینی برای رشد سالم و طبیعی مرغ در طول دوره پرورش خواهد بود. میزان ویتامین E به ازای هر یک کیلوگرم جیره غذایی مرغها، معادل IU 30 است.
در این ویتامین هر یک واحد IU معادل 0.667 گرم دیآلفاتوکوفرول است. کمبود این ویتامین آناتومی بدن مرغها را بر هم میزند. به این صورت پاها و گردن مرغ از حالت طبیعی خارج میشوند. به این عارضه اصطلاحا بیماری جوجه دیوانه گفته میشود. همچنین گردش خون در سراسر بدن مرغها با مشکل مواجه میشود و گاهی اوقات حتی باعث مرگ در مرغها میگردد.
ویتامین K
معمولا در تغذیه مرغها از سبزیها و نهادههای گیاهی استفاده میشود. لذا به طور معمول ویتامین K در این مواد وجود دارد. به عنوان مثال در پودر یونجه، و برگ گیاهان سبز این ویتامین یافت میشود. کمبود ویتامین K باعث میشود که در صورت زخم شدن بدن مرغ، در اثر انعقاد خون، خونریزی در محل زخم بند نیاید. به این ترتیب مرغ خون زیادی را از دست خواهد داد و لذا این مسئله باعث مرگ مرغ میشود. میزان ویتامین K مورد نیاز مرغها به ازای هر یک کیلوگرم جیره غذایی، دو میلیگرم است.
ویتامین D
در میان خانواده ویتامین D آنچه مورد نیاز مرغها است، ویتامین D3 است. میزان ویتامین D3 مورد نیاز مرغها در هر یک کیلوگرم جیره غذایی، IU 2700 است که هر یک واحد IUمعادل 0.025 میکروگرم کلکلسیفرول یا ارگوکالسیفرول است. البته میتوان نیاز مرغ به این ویتامین را از طریق تابش خورشید نیز برآورده کرد. کمبود این ویتامین باعث نرم شدن استخوانهای داخل بدن مرغ میشود. همچنین میزان تولید تخممرغ توسط مرغها به طرز فاحشی کاهش پیدا میکند.
ویتامین C
یکی دیگر از ویتامین های مورد نیاز مرغ ، ویتامین C است. البته مرغهایی که در شرایط استاندارد و طبیعی رشد میکنند، در اثر فعل و انفعالات بدنی قادر هستند تا نیاز خود به این ویتامین را تأمین کنند. اما در پرورش عمده این پرنده توصیه شدهاست که این ویتامین را در جیره غذایی آن بگنجانند. برای این منظور باید به ازای هر یک کیلوگرم جیره غذایی مرغها، 200 میلیگرم ویتامین C به آن افزوده شود. کمبود ویتامین C باعث بروز کمخونی در مرغها میشود. به تبع کمخونی نیز سرعت بهبود زخمها در بدن آنها کاهش پیدا میکند.
بیشتر بخوانید: شگفت انگیزترین ترفندها برای افزایش سود پرورش مرغ
خانواده ویتامین B، از ویتامین های مورد نیاز مرغ
مجموعهای از ویتامینهای گروه B در زمره ویتامین های مورد نیاز مرغ است که عبارتند از:
1- ویتامین B1 یا تیامین: به ازای هر یک کیلوگرم جیره غذایی، باید چهار میلیگرم از این ویتامین وجود داشته باشد. این ویتامین در دانههای روغنی و پودر یونجه به وفور یافت میشود. کمبود این ویتامین باعث لاغری شدید مرغها و تضعیف مجموعه عضلات بدن آنها میشود.
2- ویتامین B2 یا ریبوفلاوین: 5.5 میلیگرم از ویتامین B2 باید در هر کیلوگرم از جیره غذایی مرغها موجود باشد. کمبود این ویتامین در بسیاری از مرغداریها در بین مرغها مشاهده میشود. چون این ویتامین در تغذیه مرسوم مرغها وجود ندارد و برخی مرغداران نیز به این مسئله توجه نمیکنند. کمبود این ویتامین به صورت عدم تعادل در راه رفتن مرغها و همچنین پیچخوردن مدام پای آنها ظاهر میشود.
3- ویتامین B3 یا اسیدپانتونتیک: 14میلیگرم از ویتامین B3 باید در هر کیلوگرم از جیره غذایی مرغها موجود باشد. کمبود این ویتامین نیز خود را به صورت کاهش تولید تخممرغ و اختلال در رشد مرغها نشان میدهد.
4- ویتامینB6 یا پیریدوکسین: به ازای هر یک کیلوگرم جیره غذایی، باید چهار میلیگرم از این ویتامین وجود داشته باشد.
5- ویتامین B9 یا اسیدفولیک: 1میلیگرم از ویتامین B9 باید در هر کیلوگرم از جیره غذایی مرغها موجود باشد. کمخونی و برخی عوارض پوستی نشانه کمبود این ویتامین در بدن مرغها است.
6- ویتامین B12: 13میلیگرم از ویتامین B12 باید در هر کیلوگرم از جیره غذایی مرغها موجود باشد. از علائم کمبود این ویتامین نیز به کاهش رشد و کمخونی در مرغها میتوان اشاره نمود.
بیشتر بخوانید: پرورش مرغ گوشتی و همه نکاتی که باید بدانید
استفاده از قفس پرورش مرغ
به کمک قفس مرغ ، کار کنترل سلامت مرغها و همچنین نگهداری و تغذیه آنها راحتتر میشود؛ چرا که تراکم مرغها در یک فضای مشخص کمتر میشود و احتمال تلفات کاهش پیدا میکند. مسئله مهم بعدی تهویه مناسبی است که میتوان به کمک قفس برای مرغها فراهم کرد و این موضوع در رشد و سلامت مرغها بسیار اثرگذار است. کار جمعآوری فضولات و نظافت محل نگهداری مرغها نیز بسیار راحتتر میشود. لذا پیشنهاد ما به شما برای پرورش مرغ استفاده از قفسهای مناسب این کار است.